در درگيری‌های خيابانی سانتياگو ۳۰ نفر زخمی شدند و پليس شيلی در حمله به دانشجويان از گاز اشک‌آور استفاده کرد.
به گزارش خبرگزاری آلمان، روز پنج‌شنبه ۱۴ مهرماه؛ ششم اکتبر (به‌وقت محلی) دانشجويان شيلی بار ديگر در اعتراض به نظام آموزشی اين کشور به خيابان‌های سانتياگو آمدند.
بنا به اين گزارش، دانشجويان در ميدان ايتاليا در مرکز سانتياگو گرد آمدند. کاميلا وايه‌خو Camila Vallejo دختری که رهبری دانشجويان را بر عهده دارد در نظر داشت تظاهراتی را در آن‌جا به‌راه اندازد اما پليس مانع از آن شد.
دانشجويان همچنين خيابان آلامه‌دا، يکی از خيابان‌های اصلی سانتياگو را اشغال کرده و تا زمانی که پليس وارد عمل نشده بود به رقص پرداختند.
تظاهرکنندگان به‌سوی پليس سنگ پرتاب کرده و در خيابان مانع‌هايی را با آتش ايجاد کردند.
دانشجويان خواستار لغو شهريه مدارس و دانشگاه‌ها، افزايش کمک‌هزينه تحصيلی به دانشجويان فقير و تضمين ۶۰ درصد اين کمک‌هزينه‌ها هستند
سسيليا پرز Cecilia Perez فرماندار شهر از بازداشت ۱۳۵ نفر خبر داد. همچنين ۲۵ مأمور و پنج شهروند نيز زخمی شدند. در ميان دستگيرشدگان دست‌کم شش روزنامه‌نگار وجود دارد.
گردهمايی‌های مشابهی نيز در شهرهای والپارسو، کونسپسيون و والديوا گزارش شده است.
چند ساعت پيش از آغاز اين گردهمايی‌ها، مذاکرات دانشجويان معترض و دولت شيلی بی‌نتيجه پايان يافته بود.
کاميلا وايه‌خو، رهبر دانشجويان، ضمن محکوم کردن خشونت عليه تظاهرکنندگان، معترضان را فراخواند تا بار ديگر در روز چهارشنبه ۲۷ مهرماه جاری (۱۹ اکتبر) به خيابان‌ها بيايند.
حکومت دست راستی سباستيان پينيه‌را Sebastián Piñera، ميلياردر محافظه‌کار شيلی با جدی‌ترين بحران اجتماعی از آغاز روی کار آمدنش در مارس ۲۰۱۰ روبه‌روست که به ساختار نظام آموزشی اين کشور مربوط می‌شود.
پينيه‌را چند ماه پيش از کاهش شديد بودجه آموزشی در اين کشور خبر داد و در پی آن اعتراضات دانشجويی آغاز شد.
اين کاهش بودجه در حالی صورت می‌گيرد که شيلی در منطقه آمريکای لاتين از جمله کشورهای دارای بيشترين سرعت رشد اقتصادی به‌شمار می رود.
شيلی در حال حاضر چهار و چهار دهم درصد از توليد ناخالص داخلی خود را به آموزش اختصاص داده است که اين رقم بسيار کمتر از هفت درصد پيشنهادی يونسکو است.
دانشجويان، دانش‌آموزان دبيرستانی و آموزگاران شيلی از ارديبهشت‌ماه سال جاری با اعتراضات خود خواهان اصلاحات بنيادی در نظام آموزشی اين کشور شده‌اند.
آن‌ها خواستار لغو شهريه مدارس و دانشگاه‌ها، افزايش کمک‌هزينه تحصيلی به دانشجويان فقير و تضمين ۶۰ درصد اين کمک‌هزينه‌ها هستند. آن‌ها همچنين می‌خواهند به نظام آموزشی عمومی بيشتر رسيدگی شود تا خانواده‌های فقير نيز بتوانند از مزايای آن استفاده برند.
هزينه تحصيل دانشگاهی در شيلی هزاران دلار در سال خرج دارد و بيشتر دانشجويان برای ادامه تحصيل مجبور به گرفتن وام می‌شوند.