پژمان اکبرزاده – تیم ملی فوتبال ایران، سه‌شنبه و آدینهء گذشته در برابر اندونزی و قطر قرار گرفت. بازهایی که با پیروزی سه بر صفر در مقابل اندونزی و تساوی یک – یک با قطر به پایان رسید. 

حضور تیم ملی فوتبال ایران در این بازی‌ها، فرصتی نیز برای بررسی تاثیر کارلوس کیروش بر این تیم است که از آوریل ۲۰۱۱ به‌عنوان سرمربی تیم ملی فوتبال ایران مشغول به کار شده است.

 رضا آزادی، منتقد ورزشی مقیم هلند معتقد است: « فوتبالیست‏‌های ما، فوتبالیست‏‌های کوچه-خیابان هستند؛ یعنی فوتبالیست‏‌هایی نیستند که از ابتدا در مدارس فوتبال رشد کرده باشند. هرچند در یک دههء اخیر این اتفاق افتاده، ولی ما هنوز هم داریم فوتبال کوچه-خیابانی بازی می‏‌کنیم.»

رضا آزادی می‌افزاید: «آقای کیروش دارد تلاش می‏کند که این فوتبال کوچه-خیابانی را با فوتبال ناب اروپایی بیامیزد و یک فوتبال مدرن تحویل جامعه ورزشی ایران دهد.» 

برخی بازی سه‌شنبه، ششم سپتامبر در برابر قطر را یک «توقف» برای ایران می‌بینند. یک بازی که علیرغم دگرگون شدن تیم ایران در نیم دوم نتوانست این تیم را برنده از میدان خارج کند. رضا آزادی می‌گوید: 

«در نیمهء نخست، ایران بسیار محتاط بازی کرد و همچنین تیم چندملیتی قطر. تیم‏‌های کشورهای عربی معمولاً ستاره‏‌هایی از برزیل، اوروگوئه، غنا و آفریقای جنوبی را با پول‏‌های کلان خریداری می‏‌کنند که قطر هم از این قاعده مستثنی نیست. بازی در نیمه‏ اول، بسیار کسل کننده بود و دو تیم تنها به ارزیابی یک‏دیگر پرداختند. خطری آن‏چنانی دروازهء دو تیم را تهدید نکرد. در نیمهء دوم، ایران می‏‌توانست دست‏‌کم به دو گل دیگر نیز دست پیدا کند و بازی سه – صفر به نفع ایران بشود. ولی متأسفانه با کم‏‌دقتی مهاجمان، مانند آقای انصاری‏‌فر که در فوتبال ملی هنوز تجربه‏ء لازم را به دست نیاورده، دو سه موقعیت خیلی خوب را از دست دادیم. در فوتبال هم این یک قانون است که اگر گل نزنی، گل می‏خوری و در همین حول و حوش بود که در اولین و آخرین فرصتی که قطر به‏‌دست آورد به گل دست پیدا کرد و بازی یک، یک تمام شد.»

علی‏رغم این‏که اشاره کردید در نیمه‏ دوم ایران بیشتر به صورت تهاجمی ظاهر شد، فکر می‏‌کنید علت این‏که با این وجود، بازی با نتیجه‏ مساوی تمام شد چیست؟ به جز مورد مهاجمان.

نیمه‏ء دوم بازی، نیمهء‏ مربیان است و برای آقای کیروش که در سطح جهانی مربی‏گری کرده است، آنالیز تیم قطر بسیار راحت بود. او می‏‌توانست در نیمهء دوم، تاکتیک خود را بر پایهء این آنالیز به‏ کار بگیرد. اما این‏که ما نتوانستیم سه امتیاز از این بازی کسب کنیم، تنها و تنها به دلیل عدم دقت مهاجمان‏ تیم‏‌مان بود. ایران حقیقا” بهتر از قطر ظاهر شد.

نیمه‏ دوم بازی را هم می‏‌توان به دو بخش تقسیم کرد:

۲۰ دقیقهء اول و ۲۵ دقیقهء دوم. معمولاً وقتی به دقیقه‏‏‏ ۶۵ تا ۷۰ بازی می‏‌رسیم، تیم‏‌ها مقداری محتاط‏‌تر بازی می‏‌کنند و می‏‌خواهند نتیجهء یک – یک و یا امتیاز به‏ دست‏ آورده در خانه حریف را از دست ندهند. ایران هم از این قاعده مستثنی نیست. ایران در زمین حریف بازی می‏‌کرد و یک امتیاز به مراتب بهتر از باخت بود. به همین دلیل بود که آقای کیروش از دقیقه‏ی ۶۵ به بعد، با تعویض‏‌هایی که انجام داد، تیم را مقداری محتاط‏تر هدایت کرد.

بازی تیم ایران در برابر قطر را در مقایسه با بازی‏ در برابر اندونزی، چگونه می‌‏بینید؟

ایران با دو حریف با دو سبک گوناگون روبرو بود. اندونزی در شرق آسیا قرار دارد و امتیاز این تیم، سرعتی بودن بازیکنان آن است. مشکلی که دارند و همیشه از آن رنج می‏‌برند، قد کوتاه بازیکنان است. آقای کیروش هم این دو تیم را کاملاً آنالیز کرده بود و در بازی با تیم اندونزی، ابتدا سرعت این تیم را در نیمه‏ نخست گرفت. سپس در نیمه‏ء دوم با اصراری که بر دفاع کناری ایران داشت که فقط سانتر از جناحین بود، به نتیجه‏ دل‏خواهش (سه – صفر به نفع ایران) رسید. 

ولی در بازی روز سه‏‌شنبه با قطر، آقای کیروش ترکیب دیگری را در برابر قطر سازمان داده بود. یعنی ترکیبی قدرتی- سرعتی که بتواند قطر را در زمین خودش، اول فلج کند و در نیمه‏ دوم نتیجه‏ لازم را بگیرد. باز هم باید بگویم که تنها عدم دقت مهاجم‏های ما باعث شد که بازی در برابر قطر را نبریم. 

ما در این دو بازی، دو ترکیب و دو تاکتیک گوناگون از ایران دیدیم که می‏‌تواند از نظر فوتبال‏دوست‏ان ایرانی که در تمام دنیا فوتبال ایران را دنبال می‏‌کنند، عمل مثبتی باشد. روشن است که آقای کی‏روش دارد تغییراتی در فوتبال ایران انجام می‏دهد.

با توجه به مدتی که از کار کیروش سپری شده و همچنین با توجه به بازی‏‌های اخیر تیم ملی فوتبال ایران، فکر می‏‌کنید مهم‏ترین تأثیر ایشان در بازی‏‌های تیم چه بوده؟

مربی‏‌هایی که از اروپای غربی وارد کشور ما می‏‌شوند و مربی‏گری می‏‌کنند، سرلوحه‏ء کارشان این است که باید نظم و ترتیب برقرار بشود. روز اولی هم که آقای کی‏روش قرارداد بست، هشدار داد که نظم و ترتیب برای او خیلی مهم است و باید در فوتبال ایران نظم برقرار شود. گفته بود دیگر نمی‏‌شود یک روز فوتبال را تعطیل کنید، روز دیگر خیر و هرطور دوست دارید بازی کنید. 

او از همان ابتدا خواسته بود که بر چهار تیم نوجوانان، جوانان، امید و بزرگ‏سالان کنترل کامل داشته باشد و حتی مربی‏‌های‏اش را خودش انتخاب کند. به همین ترتیب هم برای تیم‏‌های پایه، مربی‏‌های جوان انتخاب کرد که عمل بسیار مثبتی است و در آینده جواب خواهد داد. البته ما مردم کم‏‌حوصله‏ای هستیم و امیدوارم در همین چندماهی که آقای کیروش وارد فوتبال ما شده، مردم قانع شده باشند و بپذیرند که باید مقداری حوصله کنند تا ایشان کارش را انجام دهد.

این بزرگ‏ترین خصیصه‏‌ای است که مربی‏های اروپای غربی با خودشان می‏‌آورند.

مربی‏‌های اروپای شرقی بیشتر دنبال پول هستند. برای‏شان خیلی هم مهم نیست و با هر ساز فدراسیون می‏‌رقصند. البته بعضی مربی‏‌های صاحب سبک هم هستند که دیگر پیر شده‏‌اند و وارد فوتبال خاورمیانه نمی‏‌شوند. الان بیشتر کسانی که در فوتبال خاورمیانه دارند خدمت می‏‌کنند، مربی‏‌های درجه ‏یک اروپای غربی هستند. فکر می‌کنم نظم و ترتیبی که آقای کیروش وارد فوتبال ما کرده، دارد اثرات خود را نشان می‏‌دهد.

تیم ملی فوتبال ایران در کنار بازی‏های اخیرش، بازهم از بابت یک حاشیه بسیار خبرساز شد. از بابت حرکتی که علی کریمی انجام داد و پیراهنش را به خانواده‏ اشکان سهرابی، یکی از کشته شدگان در ناآرامی‏‌های ایران تقدیم کرد. در ارتباط با این موضوع، تأثیری در فعالیت‏‌های تیم ملی فوتبال ایران می‏‌بینید؟

علی کریمی پیش از این، دو کار دیگر هم انجام داده بود که او را محبوب تماشاگران کرده بود. در کنار این، علی کریمی یک فوتبال ناب بازی می‏‌کند و به عنوان جادوگر فوتبال آسیا معروف شده است. علی کریمی دو سال پیش، پس از انتخابات ۸۸، با بستن مچ‏بند سبز هم‏دردی و هم‏دلی‏‌اش را با ایرانیانی که به نتایج انتخابات معترض بودند، نشان داد. در ارتباط با این موضوع فشار زیادی روی ایشان بود، ولی به‏‌خاطر فوتبال نابی که بازی می‏‌کند و اهمیتی که برای همه‏ فوتبال‏‌دوست‏ان، چه استقلالی و چه پرسپولیسی دارد، نتوانستند او را از صحنه‏ء فوتبال ایران حذف کنند. 

پس از این قضیه، در «استیل‏‌آذین»، پس از این‏که سرداران سپاه، ریاست‏ ورزش ایران را یکی یکی قبضه کردند، آقای کریمی جلوی یکی از سردارهای سپاه، به نام سردار آجرلو ایستاد و وقتی آقای آجرلو از او خواست در زمین فوتبال روزه‏‌خواری نکند، ایشان روبروی دوربین تلویزیون به آقای آجرلو پرخاش کرد و صادقانه حرف‏ش را زد که باعث شد  آقای آجرلو از مدیرعاملی باشگاه «استیل‏ آذین» استعفا بدهد. 

علی کریمی سال گذشته در تیم «شالکه‏» آلمان بازی می‏‌کرد و هفتهء پیش لباس‏ش در این تیم را با دست نوشتهء خودش به خانواده‏ اشکان سهرابی که می‏‌دانست یکی از هواداران او بوده، تقدیم کرد. این حرکت او برای حکومت و کسانی که هوادار حکومت هستند خیلی خوشایند نبود و حمله‏‌های شدیدی نسبت به آقای کریمی شد. سایت‏‌ها و رسانه‏‌هایی مانند روزنامه جوان، رجانیوز و فارس‏‌نیوز خطاب به او نوشتند: «پایت را داری از گلیم‏ت بیشتر دراز می‏‌کنی، کاری نکن که بین مردم منفور شوی، راهی که شجریان در پیش گرفته را ادامه نده و …».

اما در هرصورت این عملی بود که بر محبوبیت علی کریمی افزود. به نظر من، در بازی آینده که در تهران با بحرین داریم، تماشاگران بیشتری به ورزشگاه می‏‌آیند که از حرکت آقای کریمی قدردانی کنند. 

*  ایمیل تهیه‌کننده:

[email protected]