۲۶ زندانی سياسی در ايران که از بازجويان شکايت کرده بودند، از سوی «سپاه پاسداران و دادستانی تهران» تحت «فشار» قرار گرفته‌اند.
به گزارش تارنمای کلمه، از اين ۲۶ زندانی سياسی خواسته شده يا نامه خود را «تکذيب کنند» و يا در انتظار «عواقب سخت» باشند.
۲۶ زندانی سياسی مدتی پيش طی نامه‌ای از «شکنجه» خود در زندان خبر داده بودند.
«محسن امين‌زاده، محسن ميردامادی، بهمن احمدی امويی، عبدااله مومنی، ميلاد اسدی، عبدالله رمضان‌زاده، عماد بهاور، مصطفی تاج‌زاده، مجتبی تهرانی، علی جمالی، محمدحسين خوربک، محمد داوری، اميرخسرو دلير ثانی، کيوان صميمی، اسماعيل صحابه، محمدفريد طاهری قزوينی، فيض‌الله عرب‌سرخی، بهزاد نبوی، ابوالفضل قديانی، مجيد دری، ضيا نبوی، مهدی کريميان اقبال، محمدرضا مقيسه، علی مليحی، محمدجواد مظفر و حسن اسدی زيدآبادی» از امضاکنندگان اين نامه هستند.
پس از انتخابات جنجالی رياست‌جمهوری ايران در سال ۱۳۸۸، ده‌ها نفر از فعالان سياسی و هزاران نفر از شهروندان معترض به نتيجه انتخابات بازداشت شدند.
از زندانیان سياسی خواسته شده يا نامه خود را «تکذيب کنند» و يا در انتظار «عواقب سخت» باشند
شمار زیادی از بازداشت‌شدگان عمدتاً به اتهام «تبليغ عليه نظام و اقدام عليه امنيت کشور» به حبس‌های طولانی مدت محکوم شدند.
بنا به گزارش کلمه، محسن امين‌زاده، محسن ميردامادی، مجيد دری، عبدالله رمضان‌زاده، بهزاد نبوی و کيوان صميمی از جمله زندانيانی هستند که «تهديد شده‌اند در صورت تکذيب نکردن اين نامه، برايشان پرونده‌های جديدی تشکيل می‌شود و يا از حق استفاده از مرخصی يا ديگر حقوق عادی يک زندانی محروم خواهند شد.»
اين ۲۶ زندانی در اين نامه نوشته بودند: «ما امضاکنندگان اين شکواييه تحت شکنجه قرار گرفته‌ايم. يکی از متداول‌ترين شکنجه‌ها نگهداری ما در سلول‌های انفرادی بسيار کوچک بوده است.»
آن‌ها افزوده‌اند، زندانی در سلول انفرادی دچار «اختلالات جسمی و روحی شديد» می‌شود.
اين زندانيان، «فشار و شکنجه» را راهی برای وادار کردن متهمان به «اعتراف مطالب واهی و خلاف واقع مورد نظر بازجويان» دانسته‌اند.
امضاکنندگان اين نامه افزوده‌اند: «ما بدون استثنا با رفتار غيراخلاقی و غيراسلامی بازجويان مواجه بوده‌ايم. شکنجه‌های روحی و فيزيکی، فحاشی‌های شرم‌آور نسبت به متهم و خانواده و عزيزان او و طرح اکاذيبی چون روابط غيراخلاقی در غالب بازجويی‌ها به کرات انجام شده است.»
اين ۲۶ زندانی ادامه داده‌اند: «شکنجه‌های شديدتر از جمله فرو کردن سر متهم در توالت، خوراندن کاغذ بازجويی به متهم و مواردی امثال نيز عليه برخی از ما اعمال شده است.»
حمزه کرمی و عبدالله مومنی دو زندانی سياسی پيش‌تر در نامه‌هايی جداگانه تأييد کرده بودند که به هنگام بازجويی، سرشان در «توالت» فرو برده شده است.
اما مقامات قوه قضائیه ایران، اعمال «شکنجه» را رد می‌کنند.