روزنامه جام جم در شماره سه‌شنبه ۲۷ ارديبهشت ۱۳۹۰ از افزايش طلاق‌های توافقی در ايران خبر داده است.

اين روزنامه به نقل از دکتر مهدی صابری، مدير بخش روان‌پزشکی سازمان پزشکی قانونی نوشته است ۵۰ تا ۶۰ درصد طلاق‌ها به دليل مشکلات و اختلالات جنسی است.

به گفته وی از سال ۸۰، رشد طلاق با «سير صعودی چشمگيری» مواجه شده است.

مدير بخش روانپزشکی سازمان پزشکی قانونی با بيان اين‌که گاهی دخترانی با سن و سال اندک را به پزشکی قانونی می‌آورند تا برای ثبت ازدواج، گواهی رشد برای آن‌ها صادر شود، گفت: «دخترانی که با اين شرايط و بدون کسب مهارت‌های زندگی وارد زندگی زناشويی می‌شوند، آن خانواده طبعاً دچار آسيب‌های گوناگونی خواهد شد.»

وی وجود «اختلال شخصيتی» در زوج يا زوجه را يکی از «عوامل مهم تأثيرگذار» بر افزايش شمار طلاق‌ها در ایران دانست و افزود: «به عنوان مثال شخصيت پارانوئيد (بدگمان) بدون دليل کافی گمان می‌کند که ديگران از او سوء‌استفاده می‌کنند يا فريبش می‌دهند يا اين‌که بدون دليل کافی، وفاداری و قابل اعتماد بودن خانواده و بستگان خود را مورد سوال قرار می‌دهد.»

روزنامه همشهری نیز ۲۰ ارديبهشت جاری خبر داده بود آمار طلاق‌ها در سال ۸۹ حدود دو درصد افزايش يافته است.

دکتر مهدی صابری، مدير بخش روان‌پزشکی سازمان پزشکی: ۵۰ تا ۶۰ درصد طلاق‌ها به دليل مشکلات و اختلالات جنسی است

براساس اعلام سازمان ثبت‌احوال، در سال گذشته ۱۳۷ هزار و ۲۰۰ طلاق در ایران ثبت شده که از اين تعداد ۱۱۶ هزار و ۶۴۳ طلاق شهری و دو هزار و ۵۵۷ طلاق در روستاها رخ داده است.

همشهری افزوده در سال 89 در هر شبانه‌روز به‌طور متوسط تعداد ۳۷۶ طلاق ثبت شده که به‌طور متوسط در هر ساعت تعداد ۱۶ طلاق به ثبت رسيده است.

دکتر نسرين تهرانی، روان‌شناس نيز دی ماه ۸۹ به تارنمای سلامت نيوز گفت «مشکلات جنسی» يکی از عوامل مهم اختلاف ميان زوجين بوده و ۷۸ درصد از عوامل طلاق به دليل مشکلات جنسی زوجين است.

وی افزود ما در رابطه با حل مشکلات و اختلافات زوجين بلافاصله در ارزيابی اوليه با ابزاری که داريم بررسی می‌کنيم که آيا فرد دچار مشکل ناتوانی جنسی است و اگر فرد دچار مشکل ناتوانی جنسی باشد، پلان درمان را شروع می‌کنيم.

به گفته دکتر تهرانی «گاهی مشکلات جنسی فرد تا حدی حاد شده که ديگر هيچ راه درمانی برای آن وجود ندارد و در اينجا همسر وی بايد انتخاب کند که آيا می‌تواند با کسی که دچار ناتوانی جنسی شده به زندگی ادامه دهد يا خير و اگر اين مسأله برای فرد اهميتی ندارد به او آموزش می‌دهيم که زندگی با چنين فردی چه محدوديت‌هايی دارد و چه طور بايد در کنار هم زندگی کنند.»

اين روان‌شناس افزود: «‌ما به کسانی که اين موضوع برای آن‌ها اهميت زيادی دارد، آموزش می‌دهيم که چطور از يکديگر جدا شوند و موجب آزار هم نشوند.»

مطالب خواندنی مطبوعات:

روزنامه مردم‌سالاری؛ مهاجرت به دليل بازماندن از تحصيل

روزنامه ابتکار؛ اميدی به سازمان بهزيستی نيست