حسن قاضیزاده هاشمی گفت که ایران در بین بسیاری از کشورهای منطقه از وضعیت نظام سلامتی بدتری برخوردار است و حتی دولت در حال جنگ عراق نیز سه برابر تهران برای سلامت هزینه میکند.
حسن هاشمی، وزیر بهداشت شنبه دوم دیماه در بیست و چهارمین مجمع عمومی انجمن اسلامی جامعه پزشکی ایران به شدت از وضعیت نظام سلامت در دولتهای پیشین انتقاد کرد و وضعیت کنونی را بسیار عقبتر از کشورهای همجوار ایران دانست.
بر اساس گفتههای وزیر بهداشت، ایران به ازای هر ۱۰۰۰ نفر دارای ۱.۷ تخت بیمارستانی است که این آمار تنها از آمار کشورهای افغانستان، پاکستان، عراق و سوریه بهتر است؛ کشورهایی که در سالهای اخیر دستخوش جنگ و بحرانهای شدید داخلی بودهاند. او همچنین هشدار داد که ۶۲ درصد تختهای بیمارستانی فرسوده هستند که این میزان در تهران به ۶۴ درصد میرسد.
او با دفاع از کارنامه خود در دولت یازدهم مدعی شد که پیش از این دولت در سرتاسر کشور تنها پنج هزار تخت مراقبت ویژه وجود داشته و طی چهار سال اخیر، ۲۵۰۰ تخت دیگر به آن افزوده شدهاست؛ افزایشی اندک اما معادل ۵۰ درصد کل تختهای موجود پیش از دولت حسن روحانی.
هاشمی گفت که دولت عراق در حال حاضر سهبرابر دولت ایران هزینه بخش سلامت میکند.
وزیر بهداشت بهعلاوه عنوان کرد که تعداد پزشکان به ازای هر ۱۰۰۰ تن جمعیت در ایران «از همه کشورهای منطقه کمتر است.»
بر اساس گفتههای هاشمی، ایران به ازای هر ۱۰۰۰ تن جمعیت دارای ۱.۴ پرستار است که آماری بسیار پایین محسوب میشود. او اشاره کرد که در سه سال گذشته حداقل ۳۰ هزار پرستار بازنشسته شدهاند، در حالی که حتی «یک پرستار» هم از سوی دولت استخدام نشده است.
او همچنین گفت که علیرغم تصویب مصوبه مجلس مبنی بر پرداخت تنها ۳۰ درصد از هزینههای سلامت از سوی مردم، گفت وضعیت ایران با چنین مصوبهای فاصله دارد. به گفته او، در سال ۲۰۱۰ مردم ایران باید بیش از ۵۰ درصد هزینههای سلامت را «از جیب خود» پرداخت میکردند که این کشور را در میان بدترین ۳۷ کشور دنیا از این منظر قرار میدهد.
او تأکید کرد که کاهش هزینههای سلامت در سالهای ۹۱ و ۹۲ صرفاً به دلیل افزایش قیمت دلار بود که باعث شد مردم «مراجعه به سیستم سلامت را در زندگیشان حذف کنند». او خواستار اجازه ورود بخش خصوصی به حوزه سلامت شد.
وزیر بهداشت در حالی به انتقاد شدید از وضعیت نظام سلامت و اعتبارهای اختصاصیافته به آن پرداخت که کارمندان این حوزه نیز در ماههای اخیر چندین بار دست به اعتصاب و اعتراض زدهاند. پزشکان و پرستاران یازدهماه است که کارانه خود را دریافت نکردهاند. پرستاران مبلغ به مراتب کمتری از پزشکان کارانه دریافت میکنند و بدهی وزارت بهداشت به آنان حدود ۵۰۰ میلیارد تومان است.
بخش خصوصی؟!
نه! هرگز به این فرافکنی ها – که مثلا بخش خصوصی- بیاید و از این وضع فلاکت بار ملت ایران را نجات دهد.
ریشه معضلات ایران، کاملا مصنوعی است. دیگر بخش عمده از راه حل هاف در کشورهای مختلف در این دو سده اخیر تجربه شده، از نظام های سلطانی و دیکتاتوری (اعم سکولاری تا دین گرایی) تا لیبرال دمکراسی و سوسیال دمکراسی، هیچ راه قطعی وجود ندارد، همه چیز نسبی است.
در ایران کلیدواژه “بخش خصوی” اسم رمز واگذاری امکانات عمومی به بخش ” رانتخوار/نوکیسه/وابسته به حکومت، طماع سیری ناپذیر، رذل، بیرحم، زالوصفت، به تمام معنا ظالم و فاسد” است که به اسم بخش خصوصی، شیره جان ملت ایران می مکند!
کاست های ظالم و فاسدی که نام های احترام برانگیز فرهنیگف علمی، پزشکی، استاد دانشگاهف فرهیخته، روشنفکر.. را به گند کشیده اند.
بخش خصوصی، یعنی مشارکت عموم مردم در سهام درامدزا یک کشور، اینکه بیمارستان ها، مطب ها، درمانگاه ها، کلنیک ها… را داد به اقلیتی پول پرست با مدرک دانشگاهی و طبابت و امثالهم، تا آنجاها تبدیل به دکان مال اندوزی کنند.
بایست این مکان های درامدزا را عمومی/سوسیال دوکراتیک کنند، چرا بایدانحصار را به اسم لیبرالیسم اقتصادی، در اخیتار اقلیتی قرار داد. عامدا این طبقه مال اندوز پزشکان، با سواستافده زا نام پزشک و طبیب، انحصار گرایی کرده و ارقام نجومی درامد ماهانه و سالانه دارند، چرا عامدا پذیرش دانشجو را کم کردند، عامدا هزینه تحصیل در رشته های پزشکی بالا بدرن تا بچه های باهوش طبقات محروم کمتر بتواند در این رشته ها تحصیل کنند، با کمبود مصنوعی پزشک، با مدرگرایی و شرط مدرک دانشگاهی برای کاندیداتوری گرفتن پست کلیدی حکومتی، به بهانه تخصص! با تصاحب کرسی ها تصممی گیری در مجلس وشورا و دولت و صنوف، حق ویزیت و حق درمان و خدمات بهداشتی و پزشکی بالا بردند نسبت به سطح متوسط درامد مردم!
این راهش نیست. وقتی واقعا بخش خصوصی می تواند عادلانه و منصفانه در بزار کار کند، که حقیقتا لیبرالیسم در ایران پیاده سازی شود، یعنی آزادسازی اقتصادی از انحصار ، یعنی برقراری واقعی رقابت. در این صورت قیمت ها کاهش و کیفیت افزایش میابد.
https://www.radiozamaneh.com/319824
از نسل ناکام / 22 January 2017
تنها راه برون رفتن از فاجعه .ایجاد طبق همگانی ملیNHS کن از ۱۹۴۸. در بریتانیا و بعض کشورهای مترقی بر قرار شد و از اقدامات مهم اوزاکا است . از شاخصه های آن نبود هیچ رابطه پولی بین بیمار و پزشک و سیستمهای درمانی .است . تازه وزیر محترم درفکر ترک تازی بیشتر بخش خصوصی است . ایران فقط شمال شهر تهران نیست . بخش خصوصی مهمترین دقدقه اش سود و درآمد است . کار و درمان در دهات سیستان و بلوچستان و کردستان و خراسان و. به چه کارش می آید . چشمها را باید شست و همه را دید . پزشکان ما مدت کوتاه را در دور از تهران تاب نمی آورند حتی با حقوقهای چند صد برابر بیمارانشان .
شما توزیع نابسامان امکانات و پزشکان را خوب میدانید . شما برنامه نا کارآمد پزشک خانواده را خوب میدانید . کاری را که حزب کارگر در پس از جنگ کرد باید بکنید . شرایط بحرانی آنها شبیه ما بود در آن زمان آن اقدام کردن موفق شدند
باقی در امان / 22 January 2017
این آقا تو وزارت بهداشت هیچ کاره است ، عرضه عوضدکردن رییس دانشگاه فاشیستی و مرتجعی چون […] را ندارد ، تنها دغدغه اش این است که چگونه جیب پز شکان را پر پول تر کند ، خصوصی سازی یعنی پول رادر جیب پز شکان خالی کردن با همین سیستم کارانه احمقانه اشان پز شکان دولتی سی تا چهل برابر پرستاران و پیرا پز شکان درآمد دارند
−−−−−−−−−−−−−−
ویراستار: یک نام حذف شد، چون اطلاع همگانی درباره صاحب آن کم است و ممکن است گمان شود به یک شخص تهمت ناروا زده شده است.
Fariborz / 22 January 2017