فرصت‌های نابرابر و رسانه‌های جدید را نمی‌توان جمع کرد از موضوع‌های سرمقاله روزنامه‌های بامداد امروز ايران است.
«فرصت‌های نابرابر»
سرمقاله امروز روزنامه دنيای اقتصاد با عنوان «يارانه نقدی پس از دوره گذار» در مورد عواید و فرصت‌ها پس از توزیع یارانه‌های نقدی است.
نويسنده سرمقاله دنیای اقتصاد نوشته است: «یارانه نقدی ۸۹ هزار تومانی که به حساب سرپرست خانوارهای ايرانی در آخر آذر ماه امسال واريز شد، يک دوره را سپری کرد و در گام دوم، مرحله ديگر اين يارانه‌ها نيز واريز و از اول اسفند قابل برداشت شد. يارانه‌های نقدی در واقع جايگزينی برای يارانه‌های کالايی است که از ۵۰ سال پيش تاکنون در اقتصاد ايران وجود داشته است. به‌طور کلی هدف از اعطای يارانه در يک اقتصاد به هر شکلی که باشد، کمک به اقشار کم درآمد جامعه و ايجاد شرايطی برای کم کردن فاصله طبقاتی و گام برداشتن در جهت عدالت اقتصادی است. به همين منظور در حال حاضر مسئولان معتقدند که پرداخت يارانه نقدی به‌جای يارانه روی قيمت کالاهای اساسی و به‌خصوص حامل‌های انرژی، دستيابی به هدف مورد نظر يعنی برقرار کردن عدالت اقتصادی را آسان‌تر می‌سازد.»
در بخشی از اين سرمقاله آمده است: «اما موضوعی که در خصوص عدالت اقتصادی بايد مدنظر قرار گرفته شود، عدالت در عوايد يا فرصت‌ها است. به اين معنا که زمانی که قصد داريم در جامعه عدالت برقرار کنيم، دو راه را می‌توان متصور بود، راه اول آن است که به تمامی افراد مقادير يکسانی بدهيم و راه دوم آن است که فرصت‌های يکسانی در بهره‌مندی از منابع اقتصاد برای همه افراد فراهم کنيم؛ در حال حاضر، يارانه نقدی عوايد يکسانی را برای همه ايرانيان داوطلب دريافت يارانه فراهم آورده است. اما تغييری در فرصت‌های آن‌ها ايجاد نکرده است.»
سرمقاله افزوده: «دکتر جواد صالحی اصفهانی در مطالعه‌ای که اخيراً انجام داده است، به موضوع برابری در عوايد و فرصت‌ها پرداخته و نشان داده است که فرصت‌های نابرابر مانند ميزان تحصيلات والدين، زندگی در شهرهای بزرگ، برخورداری از مدارس خصوصی و…. تأثير معناداری در ميانگين نمرات کسب شده دانش‌آموزان ايرانی داشته است. بر همين مبنا می‌توان متصور بود که همين فرصت‌های نابرابر می‌تواند در قبولی دانش‌آموزان در دانشگاه و در نتيجه شغل آينده آنان که درآمد و وضع زندگی آن‌ها در آينده را مشخص می‌کند، تأثير قابل ملاحظه‌ای داشته باشد. به‌طور کلی ساده‌ترين راه برای برقراری عدالت، عدالت در عوايد است و از اين رو در کشور ما نيز اين روش بسيار به‌کار گرفته شده است. به‌عنوان مثال در خصوص آزمون ورودی به دانشگاه انواع سهميه‌ها برای مناطق مختلف به لحاظ محروميت يا فرزندان ايثارگران و شهدا لحاظ شده است که با اعمال ضرايبی در نتيجه آزمون، کليه افراد را در يک سطح قرار می‌دهد. در صورتی که برقراری عدالت در فرصت‌های همه افراد مانند ايجاد مدارس و مراکز آموزشی در مناطق محروم، برقراری کلاس‌های آمادگی آزمون ورودی دانشگاه و غيره می‌تواند روش‌های مناسب‌تری باشد.»
در بخش ديگری از سرمقاله می‌خوانيم: «در خصوص يارانه نقدی نيز، همان‌طور که اشاره شد قضيه به همين صورت است. يارانه نقدی عايدی يکسانی را برای همه افراد فراهم می‌آورد اما دولت می‌تواند پس از دوره‌گذار در جهت برقراری فرصت‌های يکسان گام برداشته و مبالغ مذکور را با استفاده از برنامه‌ريزی‌های کلان و بلندمدت صرف ايجاد شغل در مناطق محروم و کل کشور نمايد. موضوع برابری در فرصت‌ها به‌جای عوايد، بيانگر همان ضرب‌المثل معروف ايرانی در خصوص ماهی و ماهيگيری است که توصيه می‌کند به جای ماهی دادن، ماهيگيری را ياد بدهيد. ايجاد فرصت‌های برابر موجب می‌شود تا در بلندمدت افراد از فرصت‌های يکسانی در دستيابی به موقعيت‌های ممتاز اجتماعی و اقتصادی برخوردار باشند و در نتيجه موجب کاهش اختلاف درآمدی و افزايش عدالت اقتصادی می‌شود. گرچه به لحاظ ملاحظات اقتصاد سياسی و همچنين شفاف‌سازی در خرج درآمدهای نفتی، کم‌چالش‌ترين روش اعطای يارانه، يارانه نقدی محسوب می‌شود.»
رسانه‌های جدید را نمی‌توان جمع کرد
سرمقاله امروز روزنامه آرمان با عنوان «بايد و نبايد استفاده از ماهواره» در مورد محدودیت‌های قانونی برای استفاده از شبکه‌های ماهواره‌ای در ایران است.
در اين سرمقاله آمده است: «بی‌شک در عصری که جوامع بشری همواره در حال پيشرفت هستند، به‌طور قطع جامعه ما نيز نياز به پيشرفت دارد. آگاهی از اتفاقات و رويدادهای روزمره جوامع پيشرفته و در حال پيشرفت برای جوامع امری غير قابل اجتناب و جذاب است؛ از اين رو ماهواره به عنوان وسيله‌ای که می‌تواند اين نياز را جبران کند، مقوله‌ای غير قابل انکار است.»
اين سرمقاله افزوده: «مخالفان استفاده مديريت شده از ماهواره معتقدند با توجه به پيشرفت تکنولوژی در اين بخش، بايد از روش‌های ديگری در مورد ماهواره استفاده کرد. برخی علت استفاده از ماهواره را در اين می‌دانند که برنامه‌های صدا و سيما جذاب نبوده و مخاطب‌پسند نيست. از اين رو رسانه ملی بايد با توليد برنامه‌های متنوع مانع گرايش افراد به برنامه‌های شبکه‌های خارجی شود. بر اين اساس با برخورد مقطعی مشکل حل نخواهد شد، چرا که تکنولوژی در حال پيشرفت است و رسانه‌های جديدی وجود دارد که نمی‌توان به راحتی آن‌ها را جمع‌آوری کرد.»
در بخش ديگری از سرمقاله آرمان آمده است: «شايد بهترين راه مقابله با هجوم اين رسانه‌ها تقويت رسانه‌های داخلی است و برای اين کار بايد از برنامه‌ريزان فرهنگی و اجتماعی شروع کنيم و در توليدات رسانه‌ها تغييرانی انجام داد و کيفيت کار را افزايش دهيم و برای افزايش کيفيت نظرسنجی و تأمين نيازهای مخاطب قبل از توليد، نظرسنجی هنگام پخش ارزش‌يابی پس از پخش بسيار تأثيرگذار است. همچنين رقابت بين رسانه‌ها سبب می‌شود تا آن‌ها در پی بهبود کيفيت توليداتشان برآيند تا از ديگران عقب نمانند. به هر حال در عصر اطلاعات توصيه به محدودکردن اطلاعات نمی‌شود و هر چه قدر اطلاعات بيش‌تری به جامعه داده شود، به مسئوليت خود عمل کرده‌ايم.»
نويسنده سرمقاله افزوده: «با توجه به پيشرفت تکنولوژی و فناوری‌های نوين، اعلام رسمی جمع‌آوری ماهواره امری بعيد است و ناجا، صداو سيما، وزارت ارشاد و ساير نهادهای ذيربط بايد راهکاری منطقی تر برای کنترل تأثيرات ماهواره برجامعه پيدا کنند. با اقدامات ضربتی و پاک کردن صورت مسئله مشکل حل نمی‌شود. برای اين کار ابتدا بايد بررسی شود که چه تعداد از مردم ماهواره دارند، دارندگان ماهواره در چه سطحی هستند، چه کاربردی از آن دارند و دليل گرايش آن‌ها به ماهواره چيست و سپس اقدام به تدوين قانونی عملی برای کنترل آن در جامعه کرد.»
ساير مطبوعات:
سرمقاله امروز روزنامه مردم‌سالاری با عنوان «ماهيگيری از رودخانه نفت»
سرمقاله امروز روزنامه ابتکار با عنوان «دو نما از آثار يک جنبش»