جمعی از فعالان سياسی و مدنی ایرانی طی نامه‌ای به دبير کل سازمان ملل خواهان استفاده وی از «اهرم‌های بين‌المللی» برای پايان دادن به حبس ميرحسين موسوی و مهدی کروبی رهبران مخالفان در ايران شدند.
به گزارش تارنمای جنبش راه سبز (جرس)، امضاکنندگان اين نامه خطاب به بان کی‌مون، دبير کل سازمان ملل نوشته‌اند: «سرکوب رهبران منتقد حکومت و تلاش برای حذف آن‌ها بدون رعايت حداقل موازين قانونی سبب شده تا ما نگرانی عميق خود را نسبت به وضع امنيت و سلامت آن‌ها اعلام کنيم.»
امضا کنندگان اين نامه مسئوليت حفظ جان موسوی و کروبی را متوجه «حکومت» دانسته و خواهان «لغو حصر خانگی از رهبران و تضمين آزادی فعاليت‌های اجتماعی و سياسی آنان» شده‌اند.
در بخشی از اين نامه آمده است: «فعاليت‌های جنبش سبز دموکراسی‌خواهی مردم ايران همواره مسالمت‌آميزبوده و رهبران آن به قانون اساسی التزام داشته‌اند. در طرف مقابل، سرکوب‌گران با قانون‌شکنی و اعمال خشونت، جنبش را سرکوب و جان رهبران آن را تهديد می‌نمايند.»
داريوش آشوری، عبدالعلی بازرگان، احمد صدری، محسن کديور، علی‌اکبر موسوی خوئينی‌ها، فرخ نگهدار و حسن يوسفی اشکوری از جمله کسانی هستند که اين نامه را امضا کرده‌اند.
تارنمای کلمه، شامگاه روز گذشته دوشنبه نهم اسفند در خبری فوری اعلام کرده بود ميرحسين موسوی و مهدی کروبی به همراه همسرانشان به زندان حشمتيه تهران منتقل شده‌اند.
زندان حشمتیه، زندانی نظامی و متعلق به ارتش جمهوری اسلامی ایران است که در مرکز تهران قرار دارد.
ميرحسين موسوی و مهدی کروبی به همراه همسرانشان از ۲۶ بهمن ماه گذشته به‌طور کامل در حصر خانگی قرار گرفته بودند.
اما ساعتی پس از انتشار اين خبر در کلمه، خبرگزاری فارس و تارنمای تابناک به نقل از مقام‌های قضايی و امنيتی، بازداشت رهبران مخالفان و همسرانشان را تکذيب کردند. فارس و تابناک نام این دو مقام قضایی و امنیتی را فاش نکرده‌اند.
با اين حال فرزندان موسوی در گفت‌وگويی با کلمه، خبر تکذيب بازداشت پدر و مادرشان را که از سوی فارس وتابناک منتشر شده بود، به «شدت» رد کردند.
فرزندان موسوی و رهنورد گفته‌اند: «با توجه به شواهدی که از روزها و هفته‌های قبل در اختيار داريم، برای ما نيز عدم حضور پدر و مادرمان در منزل نزديک به يقين است و تنها ديدار فوری آن‌ها در خانه پدری می‌تواند خبر بازداشت را تکذيب کند.»
پیش‌تر کمپین بین‌المللی حقوق بشر در ایران به نقل از منابع محلی گزارش داده بود چراغ‌های منزل رهبران مخالف چندین شب است که خاموش است و افزوده بود آن‌ها به محلی نامعلوم منتقل شده‌اند.
به گفته فرزندان موسوی و رهنورد «تناقض‌گويی نيروهای امنيتی» برای «کاهش تدريجی حساسيت‌های مردم» به خبر بازداشت رهبران مخالفان است.
در همين حال روز گذشته غلام‌حسين محسنی اژه‌ای، دادستان کل و سخنگوی قوه قضائيه جمهوری اسلامی ايران در يک نشست خبری در تهران، ايجاد «محدوديت» برای رهبران مخالفان را تأييد کرده بود.
سخنگوی قوه قضائيه ايران گفته بود در مورد موسوی و کروبی اقدام قضايی صورت گرفته و اگر لازم باشد قدم‌های بعدی نيز برداشته می‌شود. اما وی درباره آنچه که «گام‌های بعدی» ناميد، توضيح بيش‌تری نداده است.
خبر بازداشت رهبران مخالف دولت، يک روز پيش از برگزاری تظاهرات اعتراضی مخالفان منتشر شده است.
امروز سه‌شنبه دهم اسفند بر اساس فراخوان شورای هماهنگی راه سبز اميد، مخالفان در اعتراض به حصر موسوی و کروبی، در تهران و ديگر شهرهای ايران قرار است تجمعات اعتراضی برپا کنند.
همچنین در روزهای گذشته آیت‌الله اسدالله بیات زنجانی، آیت‌الله علی‌محمد دستغیب و آیت‌الله یوسف صانعی از مراجع تقلید منتقد حکومت و همچنین محمد خاتمی، رئیس‌جمهور پیشین ایران نسبت به حصرخانگی موسوی و کروبی اعتراض کرده بودند.
من به عنوان یک ایرانی از موضع گیری شجاعانه دولت امریکا تشکر می کنم.
کشوری که سی سال است آرزوی مرگش را داریم و پرچم ملی ان را اتش می زنیم و زیر پا می اندازیم انقدر وجود دارد که از مطالبات ازادیخواهانه ملت ایران دفاع کند.
همانطور که در علم و تکنولوژی دنباله رو و مصرف کننده محصولات امریکا هستیم همانطور که بسیاری از دانشگاهیان و سیاستمداران ایرانی در امریکا درس خوانده و دانش اموخته اند(محمد جواد لاریجانی- دکتر مرندی-مرحوم محسن نوربخش-محمد هاشمی-مصطفی معین و بسیاری دیگر این صفحه را ببینید:
https://secure.wikimedia.org/wikipedia/fa/wiki/%D8%B1%D9%88%D8%A7%D8%A8%D8%B7_%D8%A2%DA%A9%D8%A7%D8%AF%D9%85%DB%8C%DA%A9_%D8%A7%DB%8C%D8%B1%D8%A7%D9%86_%D9%88_%D8%A2%D9%85%D8%B1%DB%8C%DA%A9%D8%A7
) امروز امریکا در تحولات سیاسی و دمکراسی خواهانه و در تلاش ایرانیان برای رهایی از بند استبداد دین متحد اصلی ما مردم ایران است.
تنزه طلبی ها و گرفتن ژست های ضد امریکایی اگر نگوییم خیانتاست بدون شک ناشی از حماقت و تعصب ابلهانه است.
هموطنان!
چشمانمان را باز کنیم و یکبار دیگر به دقت بنگریم تا ببینیم و بدانیم دوست ما کیست و دشمنمان کدامست.
در عین حفظ عرق ملی و وطن دوستی و سربلندی دست هر که را در این زمانه دشوار به دوستی به سمت مان دراز شده است به گرمی بفشاریم.
باید انتخاب کنیم که ایران مستعمره ذلیل و مسخره روسیه و چین باشد یا متحد مستحکم و پیشرفته امریکا و اروپا.
هیچ کس جز خود ما ایرانی ها نمیتواند در این مورد تصمیم بگیرد و بما کمک کند.
درست بیندیشیم!
در این بزنگاه تاریخی چشمانمان را باز کنیم!
به امید آبادی و سربلندی ایران!
آرش از اصفهان / 01 March 2011