روزنامه «شهروند» در ایران، با ٢٠٠ زن متاهل در چهار نقطه شمال، جنوب، شرق و غرب تهران درباره زندگی و تجربه خشونت گفت‌وگو کرده است. بر اساس این گفت وگوها ۵۲.۵ درصد از این زنان گفته‌اند که از ابتدای زندگی مشترک مورد خشونت روانی قرار گرفته و ٣٧ درصد آنها خشونت فیزیکی را تجربه کرده‌اند.
در این گفت‌وگو خشونت روانی مانند استفاده از کلمات رکیک، فریاد و بداخلاقی، قهر و خودداری از ادامه بحث، تحقیر و بی‌احترامی، منت نهادن، محکم کوبیدن در و شکستن اشیا، از بین بردن وسایل و یادگاری‌ها مانند عکس، نامه و مدارک یا از بین بردن مدارک شخصی و مورد نیاز زن مانند شناسنامه به عنوان نمونه‌هایی از رفتارهای خشنی که این زنان تجربه کرده‌اند معرفی شده است.
خشونت فیزیکی هم شامل مواردی چون مشت زدن، گاز گرفتن، سیلی زدن، هل‌دادن، کشیدن مو و زدن در حد شکستن اعضای بدن یا دندان و سقط جنین بوده است.
بر اساس بررسی‌های این روزنامه، هر دو نوع خشونت در مناطق جنوبی تهران بیشتر از مناطق دیگر است. همچنین زنان متاهل در غرب تهران نسبت به سه منطقه دیگر کمتر مورد خشونت خانگی قرار گرفته‌اند.
این گزارش همچنین می‌گوید زنانی که با خانواده همسر زندگی می‌کنند، نسبت به زنانی که به صورت مستقل زندگی می‌کنند، خشونت روانی را بیشتر و خشونت فیزیکی را کمتر تجربه کرده‌اند.
همچنین زنانی که ازدواج خویشاوندی داشته‌اند، بیشتر از کسانی که ازدواج غیرخویشاوندی داشتند هر دو نوع خشونت را تجربه کرده‌اند.
این گزارش نشان داده که در مجموع در خانواده‌هایی که با اقوام همسر زندگی می‌کنند و تعداد فرزندان بیشتر و نیز ازدواج آنان از نوع خویشاوندی است، خشونت رواج بیشتری دارد؛ چرا که در این نوع خانواده‌ها دخالت دیگر افراد در زندگی بیشتر است و این افزایش دخالت‌ها و تصمیم‌گیری دیگران در زندگی زناشویی سبب افزایش خشونت به ویژه خشونت روانی می‌شود.
بر اساس تحقیقی که سال ٩٣ در شهر تهران انجام شد، مشخص شد از ١٨٠ مورد شکایت زنان علیه خشونت‌های خانگی، ١٢٨ مورد آنها به دلیل وابستگی به همسر و فرزندان و ترس از طلاق حاضر نشدند این موضوع مورد پیگرد قانونی قرار گیرد.