نگرانیها درباره بودجه ٩٠ و مذاکره در مصر و ایران از موضوعهای سرمقاله روزنامههای بامداد امروز ايران است.
نگرانیها درباره بودجه ٩٠
سرمقاله امروز روزنامه جمهوری اسلامی با عنوان «حساسترين بودجه کشور در دام تأخيرها» در مورد تأخیر دولت احمدینژاد در ارائه بودجه سال ١٣٩٠ به مجلس شورای اسلامی است.
در سرمقاله جمهوری اسلامی آمده است: «تأخير پيشآمده در زمان تحويل لايحه بودجه سال آينده در حال تبديل شدن به چالشی برای اقتصاد کشور است. نمايندگان مجلس شورای اسلامی که مسئوليت بررسی لايحه پيشنهادی دولت و تصويب برنامه مالی کشور را برای سال ۱۳۹۰ برعهده دارند، معتقدند با تأخير بهوجود آمده در ارائه لايحه بودجه، زمان کافی برای بررسی دقيق و کامل لايحه را ندارند و به هيچ وجه نمیتوانند آنگونه که لازمه سندی با اهميت برای برنامه مالی کشور است، زوايای پيدا و پنهان بودجه را بکاوند تا در نهايت با همافزايی ديدگاههای دولت و نظرات نمايندگان مجلس، بودجهای مناسب و متعادل برای سال آينده کشور تدوين و تصويب شود.»
در بخشی از این سرمقاله میخوانیم: «ادامه و تشديد اين روند نامبارک که در سال جاری به ميزان بی سابقهای رسيده، باعث شده است نمايندگان مجلس از امکان رسيدگی به لايحه بودجه سال آينده تا پايان امسال کاملاً نااميد شوند و صراحتاً از تصويب بودجه به شکل چند دوازدهم سخن بگويند. اين سخنان به اين معنا است که به علت کمبود وقت، امکان بررسی و تصويب لايحه بودجه سال ۹۰ تا پايان سال ۸۹ وجود ندارد و تنها راه باقی مانده برای مجلس اين است که بخشی از اين لايحه را تصويب کند تا روند تخصيص منابع برای مدتی از سال آينده مختل نشود.»
نویسنده سرمقاله افزوده: «در شرايط بسيار حساسی که اقتصاد کشور در حال حاضر و سال آينده در آن قرار دارد، بروز چنين شرايطی چه هزينههای سنگينی برای کشور به دنبال خواهد داشت. اين اتفاقات در شرايطی که گزارشهای رسمی ديوان محاسبات کشور از انحراف ۲۱ هزار ميليارد تومانی دولت از قانون بودجه سال ۸۸ خبر میدهد، نمايندگان مجلس کسری بودجه دولت را در سال جاری رقمی در حدود ۱۳ هزار ميليارد ريال برآورد میکنند و از تراز عملياتی منفی ۱۱۶ هزار ميليارد ريالی بودجه سال قبل خبر میدهند، به مراتب پيچيدهتر و نگران کنندهتر شده است.»
سرمقاله ادامه داده است: «تمامی عوامل برشمرده شده در حالی دقت و تعادل بودجه سال آينده را تهديد میکنند که به اذعان تمامی مسئولان اجرايی و کارشناسان اقتصادی کشور، بودجه سال ۱۳۹۰، به عنوان سالی که نخستين سال اجرای کامل قانون هدفمندی يارانهها تلقی میشود، بر حساسيتهای برنامه مالی کشور به غايت افزوده است. به گفته مقامات دولتی سال آينده شاهد اجرای مراحل بعدی قانون هدفمندی يارانهها در حوزه اصلاح قيمتها و حذف بخش ديگری از يارانههای مستقيم از کالاهای متعدد خواهيم بود.»
مذاکره در مصر و ایران
سرمقاله امروز روزنامه ابتکار با عنوان « مذاکره، راه حل فراموش شده» در مورد مذاکره گروههای مخالف مصری با دولت حسنی مبارک و لزوم آغاز چنین مذاکراتی بین گروههای سیاسی در ایران است.
در اين سرمقاله آمده است: «۲۸ سال از زمانی میگذرد که خالد الاسلامبولی، ستوان ارتش مصر در سالروز رژه پيروزی شش اکتبر ۱۹۸۱ لوله اسلحهاش را به سمت جايگاه مهمانان چرخاند و محمد انورالسادات را نشانه رفت و با فرياد مرگ بر فرعون سرش را هدف قرار داد تا رئيسجمهور سرزمين نيل جان بر سر پيمان دوستی با دولت غاصب اسرائيل بگذارد. در کنار سادات معاوناش حسنی مبارک نشسته بود و اگرچه از ناحيه دست مجروح شد اما جان به در برد تا چندان به جای رئيساش بنشيند و حکم براند و از همقطاران خالد اسلامبولی، زندانی و اعدامی بسازد که مردم به جان آمده مصر در کنار برادران مسلمان خالد به خيابان بيايند و تا سر حد جان دادن پای رفتناش بايستند. در همه اين ۲۸ سال، حسنی مبارک رئيسجمهور بود و اعضای اخوانالمسلمين يا زندانی بودند و يا تحت تعقيب.»
اين سرمقاله افزوده: «بديهی است که اين جماعت درهمه اين سالها هدفی جز سرنگونی نظام حاکم بر مصر نداشته باشند. اما تحولات جهان معاصر و البته تحولات هفتههای گذشته قاهره سبب اتخاذ تصميمی شد که به نظر میرسد يک تحول بزرگ باشد: مذاکره اخوانالمسلمين با حکومت مصر.»
در بخش ديگری از سرمقاله ابتکار آمده است: «اکنون در زمانی که حکومت مصر در شکنندهترين حالت خود در سه دهه اخير به سر میبرد و هر لحظه امکان سقوط آن میرود، سرسختترين و پرنفوذترين گروه مخالف اعلام کرده است که پای ميز مذاکره مینشيند. بدون ترديد نه حکومت مصر تاکنون نشان داده است، تغييری کرده و نه اخوانالمسلمين. اما چه شده است که عليرغم وضعيت وسوسهکننده حکومت رو به شکست مبارک اين گروه قدرتمند حاضر به مذاکره با آن شده است؟ بدون ترديد پاسخ را بايد در غلبه عقلانيت بر احساسگرايی صرف جستوجو کرد که میتواند يکی از اهرمهای لازم برای رسيدن به هدف باشد. اکنون مردان اخوانالمسلمين از زندانهای مصر بيرون میآيند و برسر ميز مذاکره با زندانبانان خود مینشينند و چشم در چشم آنان به گفتوگو میپردازند. کاری که نلسون ماندلا پس از آزادی از زندان و پيروزی با زندانبانان شکست خورده خود کرده بود. مذاکره اکنون به معنای واقعی خود بازگشته است و جهان سياست را نيازمند خود کرده است.»
نويسنده سرمقاله در پایان نوشته است: «تحولات مصر اگرچه درسهای بزرگی از شرايط ايران پس از انقلاب گرفته است، اما خود نيز میتواند آموزگار خوبی باشد. تحولات امروز کشور ما چندان بینياز از مذاکره نيست. اگر اصلاحطلبان را از معادلات سياسی کشور حذف کنيم، همين اصولگرايان متشتت نياز فراوانی به اين اکسير دارند. در شرايطی که هيچ کدام طرف متخاصم ديگری نيست و بلکه هرکس گوشه ای از کار اين ملک را در دست دارد. اگر مذاکره بتواند خود را به عنوان گزينهای در فضای سياسی کشور مطرح کند، شايد نيازی به اين همه نامه سرگشاده و بيانيههای پر از طعنه و کنايه نباشد و ديگر دولتمردان از تريبون رسانهها باهم سخن نگويند.»
ساير مطبوعات:
سرمقاله امروز روزنامه دنيای اقتصاد با عنوان «پتانسيلهای يارانه نقدی برای ايجاد رونق و اشتغالزايی»
سرمقاله امروز روزنامه مردمسالاری با عنوان «انتقال قدرت درمصر و ابهام درمواضع آمريکايیها»