سیاست‌های جنگ سرد در خاورمیانه و لجبازی مجلس و دولت از موضوع‌های سرمقاله روزنامه‌های بامداد امروز ايران است.
سیاست‌های جنگ سرد در خاورمیانه
سرمقاله امروز روزنامه آرمان با عنوان «آمريکا در مصر بر سر دو راهی» در مورد مواضع و سیاست‌های آمریکا در برابر تحولات مصر است.
در این سرمقاله آمده است: «آمريکا که داعيه طرفداری از دموکراسی و حقوق بشر را دارد، چرا تاکنون در قبال نقض فاحش حقوق بشر در کشورهای دوست خود ساکت بوده است؟ چرا دولت‌مردان واشنگتن در مورد مادام‌العمر بودن رياست ديکتاتورهای طرفدار خود سکوت اختيار کرده‌اند؟ اين‌ها از جمله پرسش‌هايی است که ذهن مردم منطقه را به خود مشغول ساخته و البته خود پاسخ آن را می‌دانند. از ديد دولت‌های مختلف در ايالات متحده، حقوق مردم و حق تعيين سرنوشت توسط آن‌ها تا زمانی می‌بايد به عنوان معيار اصلی در تعيين دوست و دشمن قرار گيرد که با منافع حياتی آمريکا در تضاد نباشد.»
نویسنده سرمقاله روزنامه آرمان افزوده: «مشکل اصلی آمريکا در خاورميانه همان طور که استفن کينزر در آخرين شماره مجله نيوزويک می‌نويسد اين است که آمريکا به صورت سرسختانه‌ای از سياست‌های خاورميانه‌ای که در زمان جنگ سرد شکل گرفته بود، پيروی می‌کند. در آن سياست‌ها همه اقدامات حول محور مهار دشمن يعنی شوروی و هم‌پيمانانش دور می‌زد و رژيم اسرائيل به عنوان نزديک‌ترين دوست آمريکا بيش‌ترين بهره‌برداری را از آن سياست‌ها می‌برد. با از ميان رفتن شوروی و بلوک شرق، آمريکا ايران هراسی را سرلوحه سياست‌های خاورميانه‌ای خود قرار داده و منافع خود را در نبود منافع ايران تعريف می‌کند. در اين ميان، رژيم صهيونيستی با تشويق اين سياست ضدايرانی دوباره بيش‌ترين منفعت را نصيب خود ساخته است. به غير از رژيم اسرائيل، سران مصر، اردن و برخی از حکام کشورهای عربی خليج فارس سرمايه‌های اصلی آمريکا در منطقه خاورميانه هستند و بی‌دليل نيست که اين افراد بيش‌ترين تلاش خود را برای ضربه زدن به جمهوری اسلامی ايران به کار برده‌اند.»
در بخش دیگری از سرمقاله می‌خوانیم: «سياست آمريکا در خاورميانه بر حمايت همه جانبه از رژيم اسرائيل استوار است. لابی صهيونيستی در آمريکا چنان قوی و تأثيرگذار است که هيچ دولتی در آمريکا جرأت برخورد غيرطرفدارانه با اسرائيل را ندارد. دولت‌های دموکرات و جمهوری‌خواه در آمريکا خود را متعهد می‌دانند که برتری نظامی اسرائيل نسبت به همسايگان عرب خود را حفظ کنند. به همين دليل است که اسرائيل دريافت‌کننده بيش‌ترين کمک‌های آمريکا به شمول کمک‌های نظامی است. با توجه به روابط صميمانه مبارک و عمر سليمان با مقامات رژيم صهيونيستی و اهميت راهبردی رژيم مبارک برای امنيت اسرائيل، دولت آمريکا نمی‌تواند ملاحظات امنيتی اسرائيل را در نظر نگرفته و به سقوط مبارک بدون اينکه آينده سياسی آن کشور روشن باشد، تن دهد.»
در انتهای سرمقاله آمده است: «موفقيت اخير حزب‌الله در يافتن نخست‌وزير جديد لبنان که شکستی برای آمريکا و اسرائيل به حساب می‌آيد، سرنگونی بن‌علی در تونس و اوضاع نابسامان مصر همگی حکايت از در حاشيه بودن آمريکا در تحولات خاورميانه دارد. از سوی ديگر به قدرت رسيدن اسلام‌گرايان در مصر و ديگر کشورهای منطقه نه تنها مقامات رژيم صهيونيستی را آشفته‌خاطر خواهد کرد بلکه باعث نگرانی آمريکا به‌دليل گسترش احتمالی عمليات ضد آمريکايی در منطقه خواهد بود. در شرايط کنونی دولت اوباما بر سر دوراهی قرار دارد. از يک سو نگرانی‌هايی که در بالا آمد، دغدغه اصلی آمريکاست و از سوی ديگر اوباما نمی تواند نسبت به شعارهای انتخاباتی خود مبنی بر حمايت از حقوق بشر و برقراری دموکراسی در منطقه بی‌تفاوت باشد.»
«لجبازی مجلس و دولت»
سرمقاله امروز روزنامه ابتکار با عنوان «اندر حکايت قهر دولت و رأی عدم اعتماد مجلس» در مورد عدم حضور محمود احمدی‌نژاد، رئیس‌جمهور ایران و حمید بهبهانی، وزیره راه و ترابری در جلسه استیضاح وزیر راه است.
در اين سرمقاله آمده است: «سه‌شنبه هفته گذشته طرح استيضاح وزير راه و ترابری با عدم حضور وزير و رئيس‌جمهور در صحن علنی، مطرح و در نهايت با ارايه دلايل موافقين استيضاح و در غياب صاحبان عزا به رأی گذاشته شد. در نتيجه مجلس با ۱۴۴ رأی به استيضاح پاسخ مثبت داد و دکتر بهبهانی رأی عدم اعتماد گرفت. اين البته دومين مورد از سريال استيضاح‌هايی است که به دليل عدم حضور رئيس‌جمهور، مجلس رأی عدم اعتماد می‌دهد. مورد اول که در سال ۸۷ اتفاق افتاد، مربوط به طرح استيضاح وزير کشور وقت يعنی مرحوم کردان بود. در آن مورد هم با عدم حضور رئيس‌جمهور و وزير در نهايت مجلس رأی عدم اعتماد خود را صادر کرد.»
اين سرمقاله افزوده: «نزاع مجلس و دولت هر روز شکل جديدی می‌گيرد، يک روز توپ‌خانه مجلس، دولت را هدف می‌گيرد، يک روز هم توپ‌خانه دولت، مجلس را نشان می‌رود و مجلسيان به چوب لای چرخ دولت گذاشتن متهم می‌شوند. به هر حال اختلاف ميان دولت و مجلس در همه دوره‌ها وجود داشت اما اينکه گستره اين اختلاف تاروپود نظام اجرايی و تقنينی کشور را به گونه‌ای فرا گيرد که در دادگاه افکار عمومی، اين دو قوه اصلی به لج و لجبازی لقب گيرند، بی‌سابقه است.»
در بخش ديگری از سرمقاله ابتکار آمده است: «مطابق قانون اساسی موجود، مجلس حق نظارت دارد و يکی از ابزارهای نظارتش هم استيضاح است، اگرچه ممکن است مجلس در فرآيند استيضاح اشتباه کند اما اين دليل نمي‌شود که دولت به اين حق قانونی تمکين نکند. اين تصوير از کنش و واکنش مجلس و دولت در خوش‌بينانه‌ترين فرض به همان عنوان لج و لجبازی در نگاه مردم تعبير می‌شود.»
نويسنده سرمقاله افزوده: «مهم اين نيست که مجلس استيضاح کند يا نکند، مهم آن است که اقدامات به عنوان راه‌کار برون‌رفت مشکلات و بحران‌ها تلقی شود. اگر تلقی مردم از اين نزاع‌ها، منافع ملی باشد، بسيار مقدس و قابل تحسين است اما اگر تفسير آن، تلاش برای اثبات در رأس امور بودن هرکدام و رو کم کردن از ديگری باشد، آنگاه بايد تأسف خورد. نگاه به تحولات بيرونی هر ايرانی وطن دوستی را نسبت به سرنوشت کشور و حفظ عزت و اقتدار آن حساس می‌کند، حفظ اين احساس بر مسئولان کشور سزاوارتر است.»
ساير مطبوعات:
سرمقاله امروز روزنامه جمهوری اسلامی با عنوان «آمريکا و انتقال آرام قدرت در مصر»
سرمقاله امروز روزنامه دنيای اقتصاد با عنوان «تورم بعد از هدفمندی يارانه‌ها»