کونچیتا وورست، خواننده اتریشی و هنرمند دگرجنسپوش که خود را نه زن و نه مرد میداند در پارلمان اروپا برای مدارا با دگرباشان جنسی و برای حمایت از ازدواج همجنسگرایان سخنرانی کرد.
این هنرمند که مقام نخست مسابقات یوروویژن در سال ۲۰۱۴ را از آن خود کرده بود، به دعوت حزب سبزها در پارلمان اروپا سخنرانی کرد. او در بخشی از سخنانش گفت: «کار هنوز تمام نشده و ادامه دارد. هنوز به هدف نهایی که حفظ حرمت انسانی همگان، صرفنظر از گرایش جنسیشان باشد، دست پیدا نکردهایم.»
اولریکه لوناک، سیاستمدار ۵۷ ساله و نماینده حزب سبز در پارلمان اروپا از سوی حزبش، کونچیتا وورست را برای حضور در پارلمان اروپا دعوت کرده بود. اولریه لوناک به خبرگزاریها گفته است: «من خودم از ۲۰ سال پیش همجنسگرا هستم. در تمام این مدت هم چیزی را از دیگران پنهان نکردم. چون واقعاً بیفایده است.»
کونچیتا وورست با لباسی یکسر سفید در پارلمان اروپا ظاهر شد و در سخنانی در حمایت از ازدواج همجنسگرایان گفت: «حق عشق ورزیدن به کسی که دوستش میداریم یک حق انسانیست. همه میخواهند در صلح و آزادی زندگی کنند. کسانی را که مانع صلح و آزادی دیگراناند درک نمیکنم.»
پس از سخنرانی در پارلمان اروپا، کونچیتا وورست که نام واقعی او توماس نیوویرت است، برای نمایندگان پارلمان اروپا و صدها تن از علاقهمندانش کنسرتی برگزار کرد. هوای بروکسل بارانی بود، با اینحال این کنسرت در بیرون برگزار شد تا همگان بتوانند در آن شرکت کنند.
کونچیتا وورست در مسابقه نهایی پنجاه و نهمین دوره«یوروویژن» در شهر کپنهاگ در دانمارک، با ترانه «برخیز چو ققنوس» از شرکتکنندگان هلند و سوئد پیشی گرفت. او موفق به کسب ۲۹۰ امتیاز شد و مقام نخست را به دست آورد. کونچیتا هنگام دریافت جایزهاش گفت: «امشب متعلق به همه آنهایی است که به فردایی آزاد و صلحآمیز باور دارند. شما میدانید ما کیستیم؛ ما با هم هستیم و توقفناپذیریم.»
پس از این موفقیت موجی از همجنسگراهراسی در قاره اروپا پدید آمد که بهزودی فرونشست.
ویدیو: سخنرانی کونچیتا وورست در پارلمان اروپا
مگر کسی به این پسر یا دختر و یا مرد یا زن یا از هر کدام پنجاه در صد نگاه چپی انداخته که این چنین آزرده خاطر شده و گمان میکند که دنیا باید به ساز او برقصد؟ چون «جور دیگری» است که جایزه گرفته و به پارلمان دعوت شده ولی باز هم عصبانی و طلبکار است. آخر و عاقبت دنیای غرب به کجا کشیده است. مقایسه کنید این مرد یا زن یا جنس سوم ( he/ she/ it) همیشه طلبکار را با دختر کرد هیجده ساله با کلاشنیکف درکوبانی که در برابر جلادان داعش ایستاده و نه انتظار جایزه و دعوت به پارلمان را دارد و نه طلبکار است و جانش را برای دفاع از کوبانی و کوبانیها فدا میکند.
Behrouz / 09 October 2014
مشکل اینجاست که ین شخص معلوم نیست چه میخواهد . اگر مردی است که تمایلات همجنسگرایانه دارد اشکالی ندارد . اگر هم زنی است که تمایلات همجنسگرایانه دارد باز هم اشکالی ندارد .اما مشکل از جایی شروع میشود که نمیدانیم با چه موجودی طرف هستیم ؟ظاهر زنانه با مژه ها و چشمهای آرایش کرده با ریش و سبیل مردانه ترکیب واقعن مسخره ای است که این گروه های سرخوش از آزادی های مدنی و اجتماعی که دیگر نمیدانند چه کنند تا به چشم بیایند آنرا به عنوان سمبل برگزیده اند . آیا در این دنیای پهناور دیگر هیچ دغدغه ای بجز حق اینها برای ازدواج نیست ؟ آیا در اروپا ، آسیا ، آفریقا و …. همه زنان و مردان و کودکان از همه حقوقشان برخوردارند . بشریت باید به حال خود تاسف بخورد !
مجید .ن / 09 October 2014
اشکال دقیقا از همینجاست
که همیشه انگار باید حقوق دگرباشان در اولویت چندم قرار گیرد!
کوبانی و داعش نباشند، جنبش سبز هست، آن نباشد، فلسطین و اسرائیل هستند، آن نباشد روسیه و اوکراین، حق حجاب، انتخابات ریاست جمهوری، همیشه یک بهانه هست که به دگرباشان بگویند حالا وقتش نیست حقت را بعدا طلب کن.
این روزها هم همه حقوق پایمال شده ما انگار قرار است پشت داعش و کوبانی و شیرزنان اسلحه به دستش صف بکشد. شمایی که نگران دختران کوبانی هستید برای آنان چه کردهاید؟
متاسفم که بخش اعظمی از روشنفکران و فعالین حقوق بشر، هنوز متوجه نیستند که حقوق بشری و حقوق شهروندی در همه اقشار و بخش ها به هم پیوسته است. نمی شود یکی را به بهانه بحران در بخش دیگر تعطیل کرد .
در پاسخ به آقای بهروز عرض می کنم ما دنبال این هستیم که دنیا حقمان را که به ناحق خود را در آن سهیم و صاحب نظر می داند پس دهد، شما هنوز در این وادی سیر می کنی که به کونچیتا نگاه چپ شده یا نشده؟
مگر قرار است نگاه چپ هم بشود؟
آری ما همه روزهای ترس و وحشت و گوشه نشینی خود را از دنیا طلبکاریم.
بیش از آنکه از داعش حاضر در عراق و سوریه بترسید، از داعش حاضر در ذهن خود بترسید که به مراتب خطرناک تر است.
امید / 09 October 2014
هنوز تو خیلی از کشورا مسئله ی مسخره کردن همجنس گرایان وجود داره که واقعا باعث تاسفه . اینکه این آدم زنه یا مرده , به خودش ربط داره . همینکه ما یاد بگیریم به یک انسان ,جدا از جنسیت و علاقیاتش احترام بذاریم ,نقطه ی بزرگیه که کمتر کسی توجه میکنه . این شخص نه حرفاش و نه فعالیت هاش , به هیچ انسانی صدمه نمیزنه و بیشتر از قشر خودشون دفاع میکنه که کاملا عادیه . کی گفته این شخص عصبانیه جز ایرانیا ؟! اتفاقا من شهامتشو و کاراشو تحسین میکنم , هر آدمی حق داره جوری که میخواد زندگی کنه , نه به خواست و سلیقه ی اطرافیان
الی / 09 October 2014
هرکس تا جایی که مزاحم آزادی دیگران نباشه آزاده که هرطور می خواد زندگی کنه.
محمد / 17 October 2014